- μονόχειρ
- ο, η, αρσ. και μονόχειρας (ΑΜ μονόχειρ)αυτός που έχει ένα μόνο χέρι, κουλοχέρης, κουλός, μονοχέρης.[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)-* + χειρ (πρβλ. αδικό-χειρ, μαλακό-χειρ)].
Dictionary of Greek. 2013.
μονόχειρ
Look at other dictionaries:
μον(ο)- — (ΑΜ μον[ο] , Α ιων. μουν[ο] ) α συνθετικό πολλών λ. τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθετο μόνος* (ιων. μοῡνος) και έχει την έννοια ότι αυτό που δηλώνει το β συνθετικό: α) είναι ένα και μοναδικό ή έχει απομείνει μόνο ένα (μονοσύλλαβος,… … Dictionary of Greek
μονόχειρος — μονόχειρος, ον (Μ) μονόχειρ. [ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. τού μονόχειρ κατά τα επίθ. ος] … Dictionary of Greek
χειρ — η / χείρ, χειρός, ΝΜΑ, και χείρα Ν, και αιολ. τ. χήρ Α 1. το χέρι 2. (ιδίως) το άκρο χέρι 3. συνεκδ. το άτομο τού οποίου το χέρι έκανε κάτι (α. «χειρ Χριστόδουλου Καλλέργη» ο εικονογράφος Χριστόδουλος Καλλέργης β. «χειρ δ ὁρᾷ τὸ δράσιμον», Αισχύλ … Dictionary of Greek
